dadmaq

dadmaq
f.
1. Dadını, tamını bilmək üçün bir az yemək və ya içmək. – Dadmaqla mal tükənməz. (Ata. sözü). <Xanmirzə bəy:> Sən məzhəbin haqqı, bu şərablardan bir az dad. N. V.. // Ümumiyyətlə yemək, ya içmək. Axşam azanı deyilən kimi mömin müsəlman bilmir ki, nəyə əl uzatsın; çaymı içsin, firnimi yesin, halvadanmı dadsın. C. M..
2. Müəyyən dad, tam vermək. Şirin dadmaq. Acı dadmaq. Turş dadmaq.
3. məc. Sınamaq, təcrübə etmək, hiss etmək, duymaq. Qoy nakam getməsin dünyadan o qız; Dadsın hər arzunun yüz nemətini. S. V.. Narıngül isə ağır və acı dövranın müqabilində artıq bəxtəvər həyatın meyvələrini dadmışdı. Ə. Vəl.. // məc. Çəkmək, düçar olmaq, məruz qalmaq, görmək, keçirmək, başına gəlmək. Həyatın acılığını dadmaq.
4. məc. Qanmaq, anlamaq, başa düşmək, duymaq. Əsgərin ağlı koxanın danışığından bir şey dadmadı. S. R..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • dadma — «Dadmaq»dan f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dil — 1. is. 1. anat. İnsan və onurğalı heyvanların ağız boşluğunda olub, qidanın çeynənilib udulmasına kömək edən və onun dadını bildirən, insanda isə, əlavə olaraq, danışıq səslərinin əmələ gəlməsində iştirak edən orqan. Dillə dadmaq. Dili ilə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • duz — is. 1. Xörəyi dada gətirmək üçün ona qatılan kəskin dadlı, şor ağ kristal maddə. Xörək duzu. Daş duzu – bax daşduz. . . Duzu dağlardan daş kəsən kimi kəsirlər ki, belə duza daş duzu deyirlər. H. Z.. Dəniz duzu – dəniz suyunu buxarlandırma yolu… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • istiot — is. 1. bot. Tropik bitki və onun dadı kəskin yandırıcı dənələr şəklində olan meyvəsi. Qara istiot. – İstiot cinsinin qara istiot növü. Cənub Şərqi Asiyanın tropik ölkələrində və Malay adalarında bitən, sarmaşan bitkidir. M. Qasımov. 2. Bibər. Acı …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • məzməzə — ə. ağzı yaxalama; qarqara ə. dadmaq üçün nümunə; dequstasiya …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • ağız — 1. is. 1. İnsan və heyvanların üzlərinin alt tərəfində, alt və üst çənələri arasında yerləşən, yeyib içməyə və səs çıxarmağa məxsus üzv. Ağzını yaxalamaq. Ağzı ilə nəfəs almaq. Ağzı acı dadmaq. Dişsiz ağız. Ağız boşluğu. Ağız suyu – insan və… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • almaq — f. 1. Əlinə götürmək, əl ilə tutub götürmək, qaldırmaq. Əlinə ağac almaq. Qələmi əlinə aldı və yazdı. Tüfəngini alıb ova getdi. – Aqil böyüklərə məxsus bir ədəblə çəngəl bıçaq almış, çörəyini xörəyini qabağına çəkmişdi. M. C.. // Cəld qapmaq,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dadıxmaq — f. Çox qalmaqdan dadını itirmək, yaxud pis dadmaq, dadı korlanmaq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • diş — is. 1. Yeyilən şeyi tutmaq, dişləmək, xırdalamaq və çeynəmək üçün ağızda olan sümük törəmə. Uşağın dişi çıxır. Dişi ağrımaq. Dişi ilə tutmaq. Dişi ilə qoparmaq. Dişi qamaşmaq. Dişlərini xırçıldatmaq. Ağıl dişi – iyirmi yaşdan sonra çıxan axırıncı …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • götürmək — f. 1. Əlinə almaq, əlinə alıb qaldırmaq. <Xanməmməd> yaşıl çuxasının qollarını çiyninə atıb, . . heç bir təklif olmadan süfrədən halva götürüb ağzına qoydu. Ç.. <Adil:> Təndirdən yenicə çıxmış isti çörəkləri götürüb alverə yollandım.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”